-
1 zły
zły sen m böser Traum m;złe przeczucie n böse Vorahnung f;zła wymowa f schlechte Aussprache f;zły znak m böses Omen n;złe maniery pl schlechte Manieren pl;jesteś na mnie zły? bist du böse auf mich?, bist du mir böse?;jestem zły na siebie ich ärgere mich über mich selbst;być w złym humorze schlecht gelaunt sein;być w złej formie schlecht in Form sein;złe czasy pl schlimme Zeit f;złe oceny f/pl schlechte Noten f/pl;zły duch m böser Geist m;zła wola f böser Wille m;w złym guście geschmacklos;uwaga! zły pies Vorsicht! bissiger Hund;nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło Ende gut, alles gut;na dobre i na złe auf Gedeih und Verderb -
2 win|a
f 1. (przewinienie) guilt, fault- dowieść czyjejś winy to prove a. establish sb’s guilt- przyznać się do winy to admit a. confess one’s guilt; (w sądzie) to plead guilty, to make a. enter a plea of guilty- nie przyznać się do winy to refuse to admit one’s guilt, to deny one’s guilt; (w sądzie) to plead not guilty, to make a. enter a plea of not guilty- odkupić/zmazać winę to expiate/atone for one’s guilt- próbował pomniejszać swoją winę he tried to lessen his guilt2. (odpowiedzialność za zły czyn) guilt, blame- nie poczuwam się do winy I don’t feel guilty, I feel no sense of guilt- obarczyć kogoś winą to lay a. put a. place the blame on sb- zrzucić a. zwalić winę na kogoś to shift the blame on sb, to pin the blame on sb- wziąć na siebie winę za coś to take a. shoulder the blame for sth- wziąć całą winę na siebie to take all the blame upon oneself- ponosić winę za coś to bear the blame for sth- poczucie winy sense of guilt- pozbyć a. wyzbyć się poczucia winy to divest oneself of guilt- wywoływać a. wzbudzać w kimś poczucie winy to make sb feel guilty- dręczyło ją poczucie winy she was haunted by (feelings of) a. racked with guilt- ogarnęło ją poczucie winy (a feeling of) guilt washed a. swept over her3. sgt (przyczyna złego) fault- czyja to wina? whose fault is it?, who is to blame?- to twoja wina it’s your (own) fault- to nie moja wina, że nie zdał it’s not my fault (that) he failed- to wszystko moja wina my fault entirely, it’s all my fault- nie z mojej winy through no fault of mine- z twojej winy spóźniliśmy się na pociąg because of you we missed the train- nie jesteś całkiem bez winy you’re not entirely blameless- □ wina nieumyślna Prawo unintentional guilt- wina umyślna Prawo deliberate a. intentional guiltThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > win|a
-
3 wina wi·na
-
4 brzydki
( nieładny) ugly; (czyn, słowo) dirty* * *a.- dszy1. (= nieładny) ugly; brzydka dziewczyna ugly girl; brzydki dom ugly house; brzydka pogoda bad weather; brzydki dzień cloudy l. rainy day; brzydki jak grzech śmiertelny l. jak noc (as) ugly as sin; płeć brzydka żart. the unfair sex.2. (= zły, niedobry) bad, naughty; brzydkie postępowanie naughty behaviour.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > brzydki
-
5 brzyd|ki
adj. grad. 1. (nieładny) ugly- brzydka pogoda bad a. foul weather- brzydki dzień a miserable day- brzydki jak noc a. jak siedem grzechów as ugly as sin a. night2. (zły, niemoralny) [czyn] dirty, mean- brzydka sprawa a dirty business- kłamstwo to rzecz brzydka lying is ugly3. (nieprzyzwoity) [słowa, wyrazy] foul, dirty■ płeć brzydka żart. the sterner a. rougher sexThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > brzyd|ki
-
6 haniebn|y
adj. grad. 1. książk. (nikczemny) [czyn, myśl, zbrodnia] disgraceful; [zdrajca] shameful 2. pot. (bardzo zły) shamefulThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > haniebn|y
-
7 nagann|y
Ⅰ adj. książk. 1. (zły) [skłonności, czyn] reprehensible- naganne zachowanie reprehensible behaviour- prowadzić naganny tryb życia to live a. lead a reprehensible life2. (krytyczny) [słowa, spojrzenie] reproving Ⅱ m Szkol. lowest grade in Polish schools for overall conductThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nagann|y
-
8 haniebny
-
9 straszny
См. также в других словарях:
zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… … Słownik języka polskiego
wina — ż IV, CMs. winanie; lm D. win 1. «czyn naruszający normy postępowania (prawne, obyczajowe, moralne); wykroczenie, przewinienie, występek, błąd, grzech» Drobna, wielka wina. Nieumyślna wina oskarżonego. Niezbite dowody winy. Kara za winy. Dowieść… … Słownik języka polskiego
niegodny — niegodnyni a. niegodzien (tylko w funkcji orzecznika w zn. 1) 1. «nie zasługujący na coś, nie wart czegoś; uwłaczający komuś» Jest niegodny (niegodzien) szacunku, uwagi. Czyn niegodny uczciwego człowieka. 2. książk. «pozbawiony godności, honoru;… … Słownik języka polskiego
straszny — strasznyni, strasznyniejszy 1. «wzbudzający strach, przerażenie, grozę, przejmujący lękiem; przerażający» Straszny czyn, widok. Straszna wina, zbrodnia. Ktoś straszny w gniewie. Czyn straszny w skutkach. To nic strasznego. Mieć straszne sny.… … Słownik języka polskiego
brzydki — brzydkidcy, brzydkidszy 1. «odznaczający się cechą przeciwstawną do piękności; nieładny» Brzydkie dziecko. Brzydki głos. Brzydkie ręce, brzydka twarz. Brzydka sukienka. Domy jeden brzydszy od drugiego. ◊ Brzydka pogoda, brzydki dzień «słotna… … Słownik języka polskiego
haniebny — haniebnyni, haniebnyniejszy 1. «przynoszący hańbę, ujmę; hańbiący, sromotny, niesławny, niecny, nikczemny» Haniebny czyn. Haniebna śmierć na szubienicy. Haniebni zdrajcy. Najhaniebniejszy postępek w czyimś życiu. 2. «bardzo zły, okropny, marny,… … Słownik języka polskiego
łajdactwo — n III, Ms. łajdactwowie; lm D. łajdactwoactw 1. «czyn zły, nierządny, hańbiący, postępowanie nieuczciwe, godne łajdaka; hultajstwo, łotrostwo» Niecne łajdactwo. Dopuścić się łajdactwa. 2. «zbiorowo: łajdacy» … Słownik języka polskiego
naganny — 1. książk. «zasługujący na naganę; karygodny, zły» Naganny tryb życia. Naganne postępowanie, skłonności. Popełnić czyn naganny. 2. książk. «wyrażający naganę, potępienie; ganiący» Naganne słowa, spojrzenie. naganny w użyciu rzecz. «najgorszy… … Słownik języka polskiego
niedobry — niedobrybrzy 1. «nie okazujący ludziom dobroci, serdeczności, życzliwości, zły; świadczący o braku dobroci, nieprzyjazny, nieżyczliwy» Niedobry mąż. Był niedobry dla uczniów. Niedobre spojrzenie. Niedobrzy ludzie. Mieć niedobre serce. 2. «niewart … Słownik języka polskiego
nieprawość — ż V, DCMs. nieprawośćści 1. blm książk. «niezgodność czegoś z obowiązującymi normami prawnymi i etycznymi; nielegalność, występność» Nieprawość postępowania. 2. lm MD. nieprawośćści książk. «czyn nielegalny, nieszlachetny, zły; błąd, występek,… … Słownik języka polskiego
nieprawy — nieprawywi 1. książk. «niezgodny z obowiązującymi normami prawnymi; nieprawny» Nieprawy czyn, postępek. 2. książk. «nielegalny, nieprawowity» Nieprawy syn, potomek. 3. przestarz. «niezgodny z obowiązującą etyką, niemoralny, zły, nieuczciwy,… … Słownik języka polskiego